Filmy homoseksualny seks, wanna, homoseksualizm

Jedna z upalnych letnich nocy 2008 roku. Dwie młode dziewczyny, które przebywają w Rzymie, przeżyją niesamowite doznania. Prawie nic o sobie nie wiedząc przeniosą się w przygodę, która pomoże odkryć siebie nawzajem bez opuszczania hotelowego pokoju...

Jules (Julianne Moore (I)) i Nic (Annette Bening) są szczęśliwym homoseksualnym małżeństwem wychowującym dwójkę dzieci, Joni (Mia Wasikowska) i Lasera (Josh Hutcherson). Spokój i stabilność rodziny zostaje zakłócona, gdy za namową brata Joni postanawia zaaranżować spotkanie z dawcą spermy, której użyto do zapłodnienia ich matek. Paul (Mark Ruffalo) zyskuje sympatię większości członków rodziny, co prowadzi do groźnego konfliktu.

Natalie Portman zdobyła w 2010 roku Oscara za oszałamiający występ w tym mrocznym psychoseksualnym thrillerze w reżyserii Darrena Aronofsky'ego. Nina (Natalie Portman) jest uzdolnioną, lecz niestabilną emocjonalnie baleriną u progu sławy. Pod wpływem presji ze strony dyrektora artystycznego (Vincent Cassel) i swojej uwodzicielskiej rywalki (Mila Kunis) Nina traci kontakt z rzeczywistością i miota się między jawą a sennym koszmarem.

Poeta Dan zakochuje się w studentce sztuki, którą pociąga jego "luzacki" styl bycia, oraz miłość do heroiny, którą zdrobniale nazywa Candy, tak samo jak brzmi imię dziewczyny. Tak bardzo jak płomienne jest między młodymi uczucie tak wielki jest pociąg do narkotyków. Prowadzi to do nieuniknionego spotkania z brutalną rzeczywistością. Ich związek zmienia się od niezwykłego zauroczenia, przez namiętną miłość, aż do samodestrukcji i szaleństwa.

Historia niemieckiej rodziny Essenbeck, przemysłowców, właścicieli fabryki, rozgrywająca się w latach 1933-34, czyli od pożaru Reichstagu do "nocy długich noży". Opowieść o zawiści, walce i upadku godności. Visconti czerpie tu z MacBeth'a, Demonów Dostojewskiego, jak i z Thomasa Manna i z Götterdämmerung Wagnera.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Czarująca i kolorowa opowieść o Franku, dzieciaku z liceum, który właśnie wchodzi w wiek dojrzewania, osadzona w 1984 roku. Buzujące hormony i ciekawość świata wciągają go w szalony ciąg seksualnych doznań i muzycznych uniesień. Jednak jego nowa pasja pokazuje swoją drugą, ciemną stronę. Frank musi teraz wykazać się nie lada odwagą i siłą w walce z nową chorobą - "męskim rakiem"...

Obraz ukazuje historię kobiecej kapeli rockowej The Runaways. Grupa powstała z inicjatywy perkusistki Sandy West i gitarzystek Joan Jett oraz Lity Ford w roku 1975. Wokalistką została Currie. Wkrótce muzykalnymi dziewczętami zainteresował się menedżer Kim Fowley, który wylansował zespół bazując na niezwykłym jak na owe czasu wizerunku rockmanek odzianych w bieliznę i skórę. W krótkiej lecz burzliwej karierze panie z The Runaways doczekały się przebojów takich, jak "Cherry Bomb", "Queens of Noise" czy "Born to Be Bad". Zespół zakończył działalność w roku 1979. Cheri Currie dołączyła do zespołu gdy miała zaledwie 15 lat - tyle samo, co dziś Dakota Fanning. Wokalistka eksperymentowała z narkotykami i nie stroniła od zakrapianych imprez.

Film opowiada o grupie młodych nowojorczyków, którzy zbierają się w undergroundowym klubie "Shortbus", który cieszy się złą sławą z powodu kontrowersyjnej mieszanki sztuki, muzyki i polityki. Ich celem jest rozwiązanie problemów seksualnych w ich związkach.

Romain (Melvil Poupaud), młody i przystojny fotograf mody, na pierwszy rzut oka żyje pełnią życia. Jego zawodowa kariera pomyślnie się rozwija, a jego związek z uroczym chłopakiem wygląda na udany. Pewnego dnia, podczas sesji zdjęciowej, Romain niespodziewanie traci przytomność. Początkowo obawia się, że ma AIDS, jednak diagnoza brzmi: nieuleczalny rak. Mając świadomość, że zostało mu zaledwie kilka miesięcy życia, młody mężczyzna musi wszystko przewartościować. I to, co początkowo wydawało mu się tragedią, wkrótce prowadzi go w zaskakującym kierunku. Zaczyna zadawać sobie pytania: co to znaczy żyć naprawdę? Czy codzienna gonitwa, praca i kariera nie pozbawia nas radości? Czy nie odsuwa nas od bliskich?